Pomysłodawcą i budowniczym szpitala był dr Szymon Starkiewicz, młody wówczas lekarz, absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego.
Pracując w Zagłębiu zetknął się z kalectwem dzieci spowodowanym gruźlicą kostno-stawową. Zapragnął leczyć je w warunkach bardziej przyjaznego środowiska przyrodniczego. Jego wybór padł na żwirową, nasłonecznioną górkę, należącą do rolników położonej obok Buska wsi Zbludowice.

 

 

Akcję propagandową na temat budowy sanatorium dziecięcego w Busku-Zdroju rozpoczął w 1918 roku. Pierwszą kolonię dziecięcą zorganizował na „Górce” w 1920 roku w 6 Bassermenowskich namiotach Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, w następnych latach kontynuował leczenie dzieci w wybudowanych na ten cel pawilonach.

Kamień węgielny pod budowę pierwszego w Polsce sanatorium dla dzieci został położony w 1922 roku, a już w 1926 roku szpital przyjął pierwszych pacjentów. W realizacji budowy uczestniczyło Ministerstwo Zdrowia i powstające wówczas Kasy Chorych, które wspomagały budowę w zamian za otrzymywane później miejsca na leczenie dla swoich pacjentów. Znaczący udział finansowy wniosły osoby fizyczne: często byli to bliscy zamożni przyjaciele dr Starkiewicza, a także pozyskiwani przez wdzięcznych rodziców, nowi darczyńcy. Dr Starkiewicz sam pracował na rzecz budowy sanatorium bardzo ciężko, umiał też pozyskać wielu przyjaciół do realizacji swojej idei. Na południowym zboczu „Górki” założył ogród, sad owocowy i gospodarstwo hodowlane, na zboczu północnym park szpitalny ze zbiornikami wodnymi, boiskiem sportowym i plastyczną mapą Polski.

Wandy Starkiewicz dr filozofii i pedagoga pedagogiki specjalnej, w szpitalu ogromną wagę przywiązywano do rozwoju intelektualnego dzieci i na wysokim poziomie merytorycznym funkcjonowała szkoła szpitalna. Pierwszym jej dyrektorem był Eustachy Kuroczko.

 

 

  • W 1924 roku dyrektorem Sanatorium „Górka” Kolonia Lecznicza Dziecięca im. dr med. Rektora J. Brudzińskiego w Busku-Zdroju został dr Szymon Starkiewicz i funkcje te piastował do roku 1949.
  • W latach 1939-44 hitlerowcy zniszczyli dorobek „Górki” zamieniając ją w zwykły szpital.
  • W 1941 roku dr Starkiewicz został zwolniony z pracy, a dzieci usunięto z zakładu. Niemcy zamienili „Górkę” w lecznicę reumatologiczną dla dorosłych.
  • W 1945 roku dr Starkiewicz powrócił do szpitala likwidując zniszczenia wojenne i przywracając jej dawny charakter sanatorium dla dzieci.
  • W 1949 roku „Górka” zostaje upaństwowiona i oddana pod zarząd Państwowego Uzdrowiska, dr Starkiewicz zostaje ponownie odwołany. Funkcje dyrektora powierzono dr A. Goldschmielowej.
  • W 1950 roku pożar zniszczył część budynku.
  • 1 września 1952 roku oddano do użytku odbudowany i zmodernizowany budynek, zaczęto przyjmować dzieci po szerzącej się wówczas chorobie Heinego-Medina. Dyrektorem sanatorium zostaje dr F. Bloch.
  • Od 1953 roku sanatorium przyjmuje dzieci z chorobą Little”a (nazwa mózgowe porażenie dziecięce zostaje w Polsce przyjęta w 1965 roku)
  • W 1955 roku dyrektorem „Górki” zostaje dr F. Jakszewicz i uruchamia w sanatorium blok operacyjny. Pierwsze zabiegi operacyjne rozpoczęły się w 1956 roku.
  • Dr Sz. Starkiewicz umiera w roku 1962.
  • W 1968 roku po śmierci dr Jakszewicza obowiązki dyrektora pełnili kolejno dr Chrostowska i dr J. Przybylik.
  • W 1969 roku stanowisko dyrektora objął doc. dr hab. Tomasz Goryński � chirurg-ortopeda, który nadał nowy kierunek pracy na „Górce”. Zmieniono nazwę zakładu na: Dziecięcy Szpital Kompleksowej Rehabilitacji „Górka” im. dr Szymona Starkiewicza. Doc. Goryński był kontynuatorem idei założyciela „Górki”, gdyż sprawy dziecka przewlekle chorego były dla niego nadrzędnym celem jego życia. Zmarł 4 sierpnia 1988 roku. Kilka miesięcy wcześniej przekazał obowiązki dyrektora szpitala dr Januszowi Marii Dobrowolskiemu, natomiast do chwili śmierci pełnił funkcję dyrektora naukowego szpitala.
  • Od 1988 roku funkcję dyrektora pełnił dr Janusz Maria Dobrowolski, specjalista II-st. z ortopedii, rehabilitacji i organizacji ochrony zdrowia, który kontynuuje przyjęty przez doc. Goryńskiego kierunek postępowania w mózgowym porażeniu dziecięcym i wdraża nowe techniki operacyjne w leczeniu schorzeń ortopedycznych.
  • Od kwietnia 2008r. dyrektorem Szpitala jest Bartosz Stemplewski, prawnik, związany od wielu lat z rynkiem usług medycznych i zarządzaniem jednostkami służby zdrowia.
  • 20 września 2010r. obowiązki Dyrektora Szpitala przejął lek. med. Przemysław Potasz. Wieloletni pracownik lekarz specjalista: ortopedii, rehabilitacji i zarządzania ochroną zdrowia.
  • Od 1 czerwca 2012r. funkcję Dyrektora Szpitala objęła mgr Jadwiga Karcz.
  • Od stycznia 2019r. do stycznia 2023 r. funkcję Dyrektora Szpitala pełnił mgr Marek Arabski.