Terapia FITS
Metoda FITS powstała w 2004 roku dla potrzeb terapii dzieci z wadami postawy, skoliozami oraz chorobą Scheuermanna. Autorami metody są dr n. med. Marianna Białek oraz mgr Andrzej M’hango – fizjoterapeuta, dyplomowany osteopata. Metoda powstała na bazie wielu metod fizjoterapeutycznych, z których wybrano te techniki, które autorzy uznali za przydatne do terapii skolioz.
FITS jest wysokospecjalistyczną metodą stosowaną w badaniu, diagnozowaniu oraz leczeniu wad postawy u dzieci od 3-4 roku życia.
Składa się z trzech etapów:
- badania pacjenta,
- przygotowania do korekcji-trening kontroli sensomotorycznej oraz usuwanie barier mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny,
- trójpłaszczyznowej korekcji-budowanie i stabilizowanie korekcyjnych wzorców ruchowych w pozycjach funkcjonalnych.
Szybkie wykrycie wad postawy pozwala usunąć nieprawidłowości w narządzie ruchu, które mogą nasilać się z czasem powodując dolegliwości bólowe w wieku dorosłym. Niejednokrotnie wady postawy mogą stać się przyczyną wielu chorób takich jak wczesne zmiany zwyrodnieniowe, zespoły bólowe kręgosłupa, dyskopatie i wiele innych.
FITS zalecany jest szczególnie w wadach postawy takich jak:
- skolioza
- choroba Scheuermanna
- postawa skoliotyczna
- plecy okrągłe, płaskie, wklęsłe
- deformacje klatki piersiowej
- koślawość /szpotawość stawów kolanowych
- stopy: koślawe/płaskie/płasko-koślawe/końsko-szpotawe/wydrążone
Metoda NDT-Bobath
Metoda NDT-Bobath została stworzona w latach 40 XXw. przez Bertę i Karla Bobath. Od tego czasu jest stosowana na całym świecie, zarówno dla dzieci jak i dorosłych. Pierwszy kurs w Polsce odbył się w 1988r. Poprowadziły go Mary Quinton – fizjoterapeutka wraz z lekarką Elsbeth Koeng (Szwajcaria), które opracowały Metodę NDT-Bobath dla niemowląt. W Polsce Metoda NDT-Bobath stosowana jest z powodzeniem dla wcześniaków, niemowląt i dzieci starszych z zespołami neurologicznymi, ortopedycznymi, genetycznymi oraz prezentującymi opóźnienia w rozwoju.
Dziś metoda Bobath, która początkowo wspierała terapię maluchów z zaburzeniami neurologicznymi lub rozwoju ruchowego, stosowana jest również u pacjentów po udarach mózgu lub innych urazach mózgowo-czaszkowych. Pień metody Bobath jest wspólny dla metody dla dzieci i dla dorosłych.NDT-Bobath – założenia
Metoda NDT-Bobath jest formą fizjoterapii, którą stosuje się u:
- wcześniaków,
- niemowląt, na przykład mających kłopoty z napięciem mięśniowym lub asymetrię ułożeniową,
- dzieci z zaburzeniami neurologicznymi, genetycznymi i ortopedycznymi, opóźnieniem rozwojowym.
U podstaw metody leży założenie, że istotą deficytu ruchowego są zaburzenia odruchów postawy. Ponieważ dzieci ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym bądź dysfunkcjami ruchowymi inaczej odbierają wrażenia czuciowe, ich odruchy fizjologiczne nie są prawidłowe, a sposób, w jaki się poruszają wpływa na ich dalszy nieprawidłowy rozwój. Terapia ma eliminować złe wzorce ruchowe, a utrwalać dobre, bazując na plastyczności mózgu, czyli jego zdolności do uczenia się na podstawie informacji docierających z zewnątrz.
Metoda PNF
Metoda PNF czyli proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie ruchu (ang. proprioceptive neuromuscular facilitation), to metoda kompleksowej kinezyterapii, oparta na neurofizjologicznych zasadach wykonywania czynności ruchowych i ich rozwoju w trakcie życia człowieka, wykorzystywana do odzyskiwania utraconych lub kształtowania zaburzonych umiejętności ruchowych. uchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF postrzega pacjenta całościowo. Nie ogranicza się tylko do pracy z niesprawną częścią ciała, ale wykorzystuje w terapii również zdrowe regiony ciała. Jest bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.
Wskazania do stosowanie gimnastyki metodą PNF
Neurologiczne:
- przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego jak udary mózgu i przebyte krwotoki.
- choroby związane z utrzymaniem równowagi
- choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi,
- choroby które powodują upośledzenie stereotypu chodu,
- stwardnienie rozsiane (SM),
- choroba Parkinsona.
Ortopedyczne:
- pacjenci pooperacyjni, przy zaburzeniach funkcji mięśni w postaci niedoboru masy oraz siły mięśniowej,
- choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie,zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne),
- złamania i zwichnięcia
- uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych,
- zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich,
- zaburzenia prawidłowej postawy – reedukacja posturalna,
- bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego,
- neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego,
- zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja),
- leczenie stawów hypermobilnych – stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn,